microson

سمعک در واقع یک تقویت‌کننده صدا تلقی می‌شود که از سه جزء میکروفن، آمپلی‌فایر و بلند‌گو تشکیل شده است و با استفاده از یک منبع تغذیه- که معمولا باتری‌های یکبار مصرف و مخصوص سمعک است- کار تقویت صدا و دریافت صداهای اطراف را انجام می‌دهد.

در قدیم سمعک‌ها فقط اصوات را بلندتر می‌کردند، در حالی که سمعک‌های کنونی نه تنها قادر به بلندتر کردن صداها هستند، بلکه قابلیت پردازش صداها، حذف امواج اضافی، ارتقای نشانه‌های گفتاری و ارتباطات بی سیمی با یکدیگر و دیگر وسایل صوتی از قبیل موبایل، تلویزیون، پخش کننده‌های موسیقی و... را دارند.

سمعک پشت گوش، سمعک داخل گوش، سمعک جیبی، سمعک آنالوگ یا نیمه دیجیتال، سمعک‌  دیجیتال و سمعک‌ هوشمند از جمله سمعک‌های موجود و در دسترس کم‌شنواها هستند.

از نظر شکل فیزیکی و مکان قرارگیری، سمعک به دو گروه تقسیم می‌شود:

گروه اول سمعک‌هایی که روی گوش قرار می‌گیرند که به سمعک‌های سطح گوشی معروفند.

دسته دوم سمعک‌هایی که روی بدن قرار گرفته و به سمعک‌های جیبی مشهور هستند.

در مجموع وقتی به سمت سمعک‌های هوشمند حرکت می‌کنیم، امکان افزایش کیفیت صدا و برآورده کردن نیازهای ارتباطی فرد کم شنوا بیشتر می‌شود

سمعک سطح گوشی نیز به دو مدل تقسیم می‌شود:

مدل اول سمعکی است که پشت لاله گوش قرار گرفته و به آن سمعک پشت گوشی می‌گویند.

نوع دوم سمعکی است که داخل کانال گوش قرار می‌گیرد و به سمعک داخل گوشی مشهور است.

سمعک‌های آنالوگ یا نیمه دیجیتال، سمعک‌های دیجیتال و سمعک‌های هوشمند که هر چه از سمت سمعک نیمه دیجیتال به سمت سمعک هوشمند می‌رویم تغییرات عمده‌ای ملاحظه می‌کنیم.